Op initiatief van enkele bewoners van Neerbosch, verenigd in de werkgroep ‘Memento Mori’, alsook het Van ’t Lindenhoutmuseum en gesteund door ‘In Paradisum’, is een subsidie toegekend door het Oranje Fonds. Dit in het kader van de vrijwilligersdagen onder de naam ‘NL Doet’ op vrijdag 9 en zaterdag 10 maart 2018.
Begraafplaats
Het doel is het opschonen van het ‘Weezenkerkhof’ en reparaties aan het hekwerk en poort. Het afvalhout van bomen, de bladeren en het afval moet afgevoerd worden. Dit initiatief is onderdeel van een groter plan om deze ‘Dodenakker’ uit 1879 waar circa 520 begravingen hebben plaatsgevonden, waaronder ongeveer 480 kinderen, in ordentelijke staat te brengen en te conserveren voor de toekomst.
Voor de toekomst is meer geld nodig. De werkgroep is begonnen met het aanvragen van een subsidie bij de provincie Gelderland, afdeling Cultuur en Erfgoed participatie.
1878
Het Nijmeegse gemeentebestuur verleent toestemming voor de aanleg van een begraafplaats bij de Weesinrichting Neerbosch. Het tijdschrift ‘Het Oosten’ (31 juni 1878) wekelijks uitgegeven door de drukkerij van Weesinrichting Neerbosch meldt het volgende: ‘Wij zijn bezig om een eigen kerkhof in gereedheid te brengen, zoodat de Weesinrichting naar wij hopen spoedig in het bezit zal komen van een eigen begraafplaats. Wij hebben altijd zeer begeerd, dat onze weezen, die de Heere God uit ons midden weg mocht nemen, ook in den dood bij elkaar zouden rusten’.
De Gemeenteraad van Nijmegen gaf op 27 september 1878 toestemming om in de zuidwesthoek van het terrein van de Weesinrichting Neerbosch te mogen begraven.
1879
In de loop van het jaar wordt het nieuwe kerkhof van de Weesinrichting Neerbosch in gebruik genomen. Waarschijnlijk was de eerste wees die er begraven werd Willem Langeveld op 30 juni 1879. (Dit wordt nog nader onderzocht.)
1880
Op 16 februari 1880 overlijdt bestuurslid D.J. Molijn. Op de begraafplaats is nu zijn grafsteen, de oudste nog zichtbare steen. Bijzonder is het gebruik van initialen; DJM.
1918
Johannes van ’t Lindenhout, overleden op 22 januari 1918 wordt begraven naast zijn vrouw, Hendrina Sipman. Zij overleed op 4 april 1900. Rondom Van ‘t Lindenhout liggen wezen en medewerkers begraven.
1934
Op Oud Weezendag (Hemelvaart) is de onthulling van een monument op het kerkhof. Een oud-wezen-monument, dat aandacht vraagt voor de overleden kinderen van Neerbosch.
1944
Op het kerkhof, in het gedeelte van de nu nog zichtbare kindergraven, rust onder andere de weesjongen Cornelis Zijlstra. Een scherf van een splinterbom is hem in de winter van 1944 fataal geworden.
1951
Het kerkhof wordt uitgebreid, een verdubbeling van de oppervlakte, hiermee komt ruimte voor nieuwe begravingen. De omringende sloot verdwijnt. De ingang wordt verplaatst en er komt een ander hekwerk.
2000
Rond 2000 verlaat de jeugdzorginstelling Lindenhout het terrein van Kinderdorp Neerbosch.
En verkoopt het terrein en de begraafplaats aan de projectontwikkelaar Plegt-Vos/Neerbosch CV.
2010
Het Van ’t Lindenhoutmuseum doet onderzoek en start met het samenstellen van een kerkhofregister. Vanuit het museum worden historische wandelingen georganiseerd over het terrein van Kinderdorp Neerbosch, waarbij het kerkhof bezocht wordt.
De Nijmeegse stichting In Paradisum bezoekt het kerkhof, en kijkt naar mogelijkheden om te ondersteunen om het kerkhof een beschermde status te geven.
2016
De laatst overleden persoon is begraven in oktober 2016. Andere prominente graven zijn van de stichters van de Weesinrichting. Onder de treurbeuk rust Johannes van ‘t Lindenhout naast zijn vrouw.
2017
Eind 2017 neemt de Gemeente Nijmegen het openbare gebied over, het kerkhof blijft in eigendom van Neerbosch CV.
2018
Karakteristiek is de imposante treurbeuk. De bomen om het kerkhof staan verstrengeld, proberen bescherming te bieden. Veel graven zijn beschadigd of vernield. Enerzijds door de tand des tijds, wortels van bomen, en het graafwerk van de mollen. Helaas ook op respectloze wijze; door vernielzucht. Er zijn hekken en een drietal poorten, iedere poort vertegenwoordigt een andere tijd. Het kerkhof moet toegankelijk blijven en het verhaal achter de kinderen en medewerkers van Neerbosch mag niet verloren gaan.
Er zijn naar schatting 526 begravingen, waarschijnlijk liggen er 480 (wees-)kinderen begraven. Een dergelijke kinderbegraafplaats is uniek in Nederland. De piketpaaltjes zijn weg. Een gedeelte van een mogelijke grafkelder is nog net zichtbaar. De begraafplaats is deplorabele staat van onderhoud. Het groen verdient aandacht en er zijn vernielingen geweest van grafstenen en het hekwerk.
Een aantal bewoners van Kinderdorp verenigen zich in de werkgroep Memento Mori, met als doel het kerkhof te inventariseren en te revitaliseren. Dit kerkhof is het waard om uitgebreid onderzocht te worden, beschikbare informatie te verbinden en middels samenwerking de status van het kerkhof te verbeteren.